کورش سمیعی
شب بی من بودنت
خوش ، شعله ی خاموش دل کش
آخرین معجزه من ، شب بی من بودنت خوش
شب
بی من بودنت خوش
من به خواستنت دچار و ، تو به مرگ کوچه سر خوش
رد
پات مونده رو قلبم ، شب بی من رفتنت خوش
تا سقوط سایه هامون ، یه
افق منظره راهه
پشت رویای من و تو ، باد وحشی تکیه گاهه
یه طرف
کابوس عشق و ، یه طرف بهت همیشه
هر چی ابره خون چکیدست ، تو چشام خلاصه
میشه
من به خواستنت دچار و ، تو به مرگ کوچه سر خوش
رد پات مونده
رو قلبم ، شب بی من رفتنت خوش
جاده ها دل نگرانن ، که تو بر گردی
دوباره
انگار این جهان به جز تو ، حرف تازه ای نداره
بعد تو تنها
بیادت همه شب هام سپری شد
هر چی خوندم و نوشتم قصه ی دربه دری شد
من
به خواستنت دچار و ، تو به مرگ کوچه سر خوش
رد پات مونده رو قلبم ، شب
بی من رفتنت خوش
من به بی تویی دچار و ، تو به مرگ کوچه سر خوش
رد
پات مونده رو قلبم ، شب بی من رفتنت خوش
شب بی من رفتنت خوش ..